De Spekvos
door Bennie Eenink

Behalve problemen met de natuur hadden deze mensen aan het eind van de achttiende eeuw ook nog problemen met een buurtbewoner. Volgens de verhalen woonde deze alleenstaande zonderling op een plek waar thans het huis staat van de familie Ankersmit, Marssestraat 6 in Halle. Welke achtergrond deze figuur had wordt uit de oude verhalen niet duidelijk. De meningen variëren van een verwilderde buurtbewoner tot een deserteur uit het leger van Napoleon of een achtergebleven Kozak. Wel duidelijk is dat de man zorgde voor een zeer moeilijke situatie in deze omgeving, hij voorzag voornamelijk met geweld in zijn levensonderhoud. Onder bedreiging nam hij de mensen hun voedsel af. Dit leverde hem zijn bijnaam, de Spekvos, op.
Zijn strooptochten voerden hem tot ver in de omtrek, maar ook mensen in zijn directe omgeving, de Meuhoek, werden niet door hem ontzien. Wonend in zijn primitieve hut had hij weinig te verliezen en bedreigde hij de arme heidebewoners met brandstichting als hij geen voedsel of goederen kreeg. Iedereen was bang voor de Spekvos en uiteraard kreeg hij daardoor ook de schuld van een groot aantal zaken waaraan hij part noch deel had. De angst voor de Spekvos leidde zelfs tot het gerucht dat hij onkwetsbaar zou zijn voor wapens. Alleen een geweerkogel van bijzondere samenstelling zou de Spekvos met zijn duivelse krachten kunnen doorboren. Ook de overheid durfde de Spekvos niet aan te pakken, smeekbeden van buurtbewoners leidden niet tot hulp van die kant.

Toch waren er ook mensen die geen kwaad woord over de Spekvos wilden horen. Volgens de overleveringen zou hij zich soms hebben gedragen als een Achterhoekse Robin Hood, stelend van de rijken, gevend aan de armen. Uiteindelijk leidde zijn gedrag toch tot een onhoudbare situatie in de Meuhoek en werd het recht door de buurtbewoners in eigen hand genomen. Aan de Spiekermanweg, op nummer 6, staat het huis van de familie Siebelink, daarachter, in Abbinksmeu, werd de Spekvos doodgeschoten. Toen de Spekvos het geweer op zich gericht zag zouden zijn laatste woorden zijn geweest: Baernd, Baernd, ik zegge ow, schiet niet. Maar Baernd van de Stampert schoot wel en bevrijdde de bewoners van de Meuhoek en wijde omgeving van deze misdadiger.

Boven in het menu, bij Verslag Spekvos, kunt u het uitgebreid verslag lezen.